Appartement Beau Rêve

Eindelijk is het dan zover. We gaan naar Frankrijk en gaan het appartement inrichten met de meubels die al bijna een jaar staan opgeslagen bij de verhuizer.

Nu komen gedachten van past alles wel bij elkaar en zijn de meubels niet te groot. Ze zijn allemaal op het appartement van Center Bay gekocht dus dat moet gewoon passen allemaal. Maar toch blijven de gedachten spoken.

Eind augustus vertrekken we naar Frankrijk en dat begint met heel veel regen. Maar als we in Luxemburg zijn wordt het droog. Uiteraard tanken we hier, want het is hier spot goedkoop. Voor 1 liter benzine betaal je daar € 1,17. De reis gaat verder voorspoedig maar door de regen komen we 1 uur later aan dan gepland. We worden opgewacht door Pascale die onze linking pin is geweest in heel de verbouwing. Ze had een parkeerplaats geregeld in Villa Maupassant en ook een studio waar een paar nachten konden overnachten voor de time being dat we nog niet in ons appartement kunnen slapen. Ht weer was geweldig maar ook erg warm over de 30 graden.

We spreken af dat we een uur later elkaar zouden treffen in het appartement. Wij kunnen niet wachten en zijn gelijk naar het appartement gegaan. We troffen daar een gedekte tafel aan met een fles rosé, 6 champagne glazen, knabbeltjes en een vaas met lavendel. Heel lief dat ze dit hebben geregeld.

we zijn door het appartement gelopen en komen tot de conclusie dat de badkamer en het toilet erg mooi zijn geworden, maar op de keuken hadden nog wel wat opmerkingen.

Om 18 uur komen Pascale en Joseph en we vertellen hoe we het vinden. Joseph vind dat niet leuk als we hem confronteren met de mindere dingen in de keuken. Zijn opmerking is C'est Ikea. Dat is niet het juiste antwoord wat hij naar ons kan maken. Hij legt alles buiten zichzelf. Hij heeft perfect werk afgeleverd en als dit niet zo was dan kwam dit door een ander. Heel jammer maar het is niet anders. We besluiten wel dat we aanwezig willen zijn als hij is gaat veranderen aan de keuken. Ook heeft hij geen rekening gehouden met de afzuiger die met de verhuizer meeneemt. Hij ziet gelijk hele grote problemen.

De volgende dag komt de verhuizer en dat loopt ook niet op rolletjes. we hadden in Nederland afgesproken dat de verhuizer om 8 uur s'ochtends de meubels zou afleveren. Maar toe we onderweg waren naar Frankrijk kregen we al een telefoontje dat het geen 8 uur werd maar 13 uur in de middag. We hadden zo iets van een paar uur meer of minder maakt nu ook niet meer uit. Alleen de dag voordat de verhuizer komt krijgen we een telefoontje dat het geen 13 uur wordt maar 17 uur ivm problemen met een ander busje elders in Frankrijk die onze chauffeur nu moest vervangen. 

In de middag gaan we een wasmachine en stofzuiger kopen. gelukkig is het een zaak die gratis thuisbezorgd en aansluit. De afspraak is dat ze zaterdag. 29 augustus deze zouden brengen.

Om 16:45 arriveert de verhuizer en deze vertelde dat hij vanuit Nantes kwam en 13 uur had gereden om op tijd te zijn bij ons. de man was dood moe. Dit kwam  ook dat het weer die dag tussen de 37-40 graden was. We hebben de chauffeur John van water voorzien en ander versnaperingen. maar toen moest er toch uitgeladen worden. We hebben voornamelijk zelf de spullen naar het appartement gebracht. Dit was niet de afspraak met de verhuizer maar je wilt de meubels eindelijk in het appartement hebben.

Maar er blijkt een doos niet aanwezig te zijn. We hadden elk object voorzien van een nummer. Dit blijkt een goed systeem waardoor er achter komen dat we in eerste instantie 3 objecten missen maar van 2 objecten zijn de nummer afgevallen. per saldo missen we een doos. We hebben de verhuizer opgebeld maar deze zei dat hij zelf had meegeholpen om de spullen in de bus te krijgen.

Als we weer in de Nederland zouden zijn dan zou hij contact opnemen.

Rond 19 uur was alles in het appartement en de chauffeur John was weer vertrokken en zou naar een slaapplaats gaan zoeken. Hij moest de volgende dag 45 km ten noorden van ons zijn.

En dan is het dan zover dat we kunnen uitpakken maar eerst moesten de matrassen uitgepakt worden met de dekbedden hoezen zodat we onze eerste nacht in het appartement konden slapen.

gelukkig hebben we dat gered en hebben nog een aantal andere dozen uitgepakt.   

Tevens hebben we de bank en de hocker van poten voorzien zodat we deze al konden gebruiken.  

Dit bleek niet echt simpel te zijn temeer de schroeven op een bepaalde manier gemonteerd diende te worden. Normaal als je iets koopt dan wordt het voor je in elkaar gezt maar nu dat we het allemaal af fabriek hadden laten afleveren, moesten we ook deze meubels in elkaar zetten. We hadden de bank en hocker al voorzien van poetn maar was het de beurt aan de eethoek, zoals eerder gezegd.

Maar rond 11 uur was alles in elkaar en stond de eethoek in al z'n glorie. We konden nu zien hoe groot de woonkamer eigenlijk was. Alles paste precies erin en er was nog voldoende ruimte over om te lopen. Er was meer ruimte dan gedacht. ook de kleuren en pasten goed bij elkaar. Alle losse onderdelen vormden nu 1 geheel. Heel erg mooi en bijzonder om te zien. Ook in de hal hadden we ons kastje met de buddha staan. Hierboven moest nog wel een schilderij komen maar die hadden we voorlopig op het kastje staan.

In de middag was het de beurt aan ons bed. Hiervoor dienden de 2 latten bodems en het bed zelf en 2 nachtkastjes in elkaar gezet te worden.

We hebben hier een systeem voor, door gezamenlijk de lattenbodems in elkaar te zetten. Dat gaat sneller en is gezelliger dan dat je het alleen gaat doen. Voor de montage van de lattenbodems was wel veel doorzettingsvermogen nodig. Maar na enige tijd waren beide in elkaar gezet, waarna het bed aan de beurt was. Dit was minder intensief, waardoor dit veel sneller ging dan de lattenbodems. De nachtkastjes werden daardoor een peulenschilletje. Het eindresultaat was een slaapkamer die helemaal compleet was aan meubels. alleen de lamp diende nog opgehangen te worden maar daar wilden we later doen.

Dit was weliswaar het sluitstuk voorlopig van het in elkaar zetten van meubels, maar wel een meest veelomvattende. heel veel onderdelen maar zoals elke handleiding van Ikea was dit geen probleem. Je moet gelezen wat er staat en wat je moet doen. als je dit in de volgorde doet zoals dit aangegeven is gaat er niets mis.

We waren er wel een middag mee bezig maar dan heb je ook wat. Het paste precies zoals we opgemeten hadden en hebben gelijk een aantal dingen op de kast gezet. Wat we in de laden gaan doen daar moeten we nog wel over na gaan denken. De ruimte hebben we op dit moment nog niet nodig. We hadden niet gedacht dat we zoveel ruimte in het appartement zouden hebben.

Wat al eerder gezegd is, is dat we een doos misten maar we wisten niet wat erin had gezeten. Hoe meer we uitgepakt hadden en hoe meer we meer de we spullen gingen gebruiken gingen we spullen missen. Zoals gereedschap, waterpas, zaag, schroeven en pluggen. Ook gebruiksartikelen zoals een dekbed hoes met overtrek van de matrassen. Ook badhanddoeken voor het strand en zwembroeken waren niet meer te vinden en zullen naar alle waarschijnlijkheid in de vermiste doos zitten. Ook een speaker voor de laptop was er niet.

Zo wilden we de televisie aansluiten met een coaxkabel die we ingepakt hadden een jaar geleden. Deze waren ook niet meer te vinden. Aangezien we maandag 31 augustus naar Leroy Merlin (soort van Praxis) zouden gaan, om een terras set en een lounge set voor de terrassen  uit te zoeken, konden we gelijk ontbrekende spullen kopen die we nodig hebben.

Zo hebben we ook ophanghaakjes nodig voor de rail waar we de vitrage aan moeten hangen. Deze hebben we in Nederland laten maken. In onze slaapkamer hangen ze al en ook bij 1 raam van de woonkamer en voor helft bij het andere raam van de woonkamer. We hebben over de 50 haakjes nodig. In de afgelopen dagen zijn we vrijwel alle meubelzaken afgegaan en hebben te horen gekregen dat het een oud systeem is en het nog maar de vraag is of we nog wat haakjes kunnen vinden. We gaan bij Leroy Merlin ook kijken of ze het daar verkopen.

s'Maandags zijn we dus naar bouwmarkt gegaan. Daar aangekomen waren er bar weinig terras meubels meer aanwezig te zijn. Het was het einde van het seizoen dus datgene wat er nog stond was wat ze nog konden leveren. Er was niets van onze gading bij, dus was het enige wat we konden doen is kijken of we andere spullen die we nodig hebben konden vinden. Als aller eerste gingen we op zoek naar haakjes voor de rail. in eerste instantie konden we ze niet vinden maar nog maar 7 zakjes van 10 stuks liggen. Deze hebben we gelijk meegenomen maar toen we de prijs per zakje (10 stuks) hoorden, moesten toch even slikken. 1 Zakje kost € 5,--, wat betekende dat de 7 zakjes (70stuks) € 35,-- kosten. We hebben ze nodig dus moesten we het gewoon doen. Ook een coaxkabel voor de televisie gekocht en nog andere kleine dingen. Waren we toch niet voor niets geweest.

Thuis gekomen hebben we gelijk de vitrage opgehangen en de televisie voorzien met de coaxkabel. Alleen toen we deze aanzette, bleek er geen antennesignaal te zijn.

Aangezien we donderdag 3 september een afspraak hadden met de Syndic (administratie kantoor van het appartementencomplex), zouden we dat gelijk daar melden.

We wilden ook ons terras leeg hebben met de spullen die er op lagen.

Alleen moesten we het nog wel ergens kwijt. Door dit aan Pascale te vragen blijkt dat er een milieupunt te zijn waar je als inwoner van de gemeente Cannes 3000 kg aan spullen per jaar kan wegbrengen. Hier heb je wel een kaart voor nodig. Deze is ze komen brengen samen met het klopboormachine van haar vader. We kunnen zelf ook een kaart aanvragen en dat zouden we de volgende dag gaan doen.

De klopboormachine hadden we nodig om in een betonnen muur te boren waar we ons schilderij konden ophangen. Het schilderij boven de buddha was geen probleem maar voor het schilderij in de woonkamer hadden we een klopboormachine nodig, die we niet meegenomen hebben. We hebben wel een boor en schroefmachine maar deze redde het niet. Eenmaal de klopboormachine gebruikt, hing het schilderij in een mum van tijd. Tevens hebben we gelijk de schilderijtjes opgehangen die van oude aanzichtkaarten zijn gemaakt. die betrekking hebben op de omgeving waar het appartement staat of van Cannes vroeger. Al met al wordt het appartement steeds meer aangekleed en wordt het echt ons huis. We zetten steeds meer kersen op de taart.

 De volgende dag dinsdag 1 september gaan we naar het milieupunt Smed waar we een deel van het karton meenemen. Het is te veel om in een keer mee te nemen. Het milieupunt zit langs de snelweg naar Nice en we dienen daarom ook richting de snelweg te rijden. Voordat we richting snelweg gaan slaan we af en staan we voor een slagboom die open gaat door het kaartje, van Pascale, voor een oog te houden en de slagboom gaat open. Voordat de slagboom open gaat wordt de auto gewogen. Wanneer we op de plaats van bestemming zijn door eerst een helling op te rijden komen we bij bakken terecht waar je per bak een verschillend soort materiaal in diende te gooien. het was een fluitje van een cent waardoor we snel weer weg konden gaan. Om van het terrein te komen dien je de kaart weer voor een oog te houden en de slagboom gaat open. De auto wordt weer gewogen en het verschil van aankomst en vertrek wordt van elkaar getrokken en zo hou je het gewicht over wat je hebt gebracht. We hebben gelijk ook een kaart geregeld waardoor we nu zelf spullen kunnen wegbrengen naar het milieupunt. Zo worden we meer en meer echte Bocassiens.

Omdat we toch dicht bij de Tourades (soort van woonboulevard) zijn gaan we naar onze favoriete woonwinkel "Casa". Deze winkel kan je vergelijken met Trendhopper. We hebben daar een tafelkleed voor de tafel op het terras gekocht en nog een lantaren, voor het kleine terras. Ook nog andere kleine accessoires.

Thuis aangekomen hebben we deze uitgepakt en een plaats gegeven. Verder hebben we voor ons gezien een rustige dag en kunnen we genieten van ons mooie appartement.

s'Avonds kwamen we erachter dat we beiden eettafel stoelen voor het terras hadden gezien bij Leroy Merlin die we mooie vinden. De volgende dag dan toch maar weer terug.

Donderdag 3 september hadden we een afspraak met de heer Balzy van Phenix de Syndic (administratiekantoor) van ons appartementencomplex.

Na veel zoeken vonden het kantoor. Het zat op het Tourrades naast Casa, ons favoriete woonaccessoires zaak. Eenmaal binnen bleek het een heel klein kantoor te zijn waar veel mensen werken. De heer Balzy was aan het afronden met een andere klant zodat we even dienden te wachten. Toen we aan de beurt waren dienden we naar een soort van vergaderkamertje / archief te moeten gaan en te gaan zitten. De heer Balzy stelde zich niet voor zodat we maar moesten gissen of hij de persoon was. Dit hebben we eerst gevraagd of hij de persoon was. Hierna hebben we vragen gesteld die we hadden.

Hij zou voor het probleem dat de antenne het niet doet iemand laten sturen. Ook de naamplaatjes bij de brievenbus en de ingang worden vervangen. Onze voornamen staan er nu op  

Zoals gezegd zijn we woensdag 2 septemberweer naar Leroy Merlin gegaan maar niet voordat we eerst bij de Smed het laatste restant van het karton en plastic hebben weggegooid. Datgaf en opluchting dat we geen rommel meer hadden in het appartement.

Aangekomen bij de bouwmarkt bleek dat we ook een terras stel konden vinden die we beiden mooi vonden. Deze hebben we besteld na eerst onderhandeld te hebben over de bezorgkosten. Deze waren in eerste instantie € 110,-- maar na onderhandeling waren deze € 60,--. Dat is nog wel veel maar we konden zelf de spullen niet naar het appartement.

We hoopten dat de spullen voor de Crémaillère zaterdag aanwezig zouden zijn, maar veel hoop hadden we daar niet op. Verder de dag rustig aan gedaan. 

Op donderdag 3 september hadden we om 11:00 uur een afspraak met de heer Balzy van Phenix, onze Syndic (administratiekantoor) van het appartementencomplex.

Na veel zoeken op de Tourrades bleek de Syndic naast Casa te zitten, ons favoriete woonaccessoires zaak.

Eenmaal binnen bleek het een klein kantoor te zijn waar veel mensen werken. Na even gewacht te hebben werden we gedirigeerd naar een een soort van vergaderkamer / archiefruimte. De heer Balzy stelde zich niet voor, zodat we zelf moesten vragen of hij de persoon was met wie we afspraak hadden. We hebben onze vragen gesteld en de heer Balzy zou iemand sturen  voor de tv antenne en het terras zou voor het einde van het jaar gerepareerd worden.

Voor een nieuwe beep voor de voordeur en de ingang van de parkeerplaats dienden we naar een bedrijf in Antibes te gaan waar deze te koop zijn.

Wat betreft dat de vorige bewoners € 500,-- betaald zouden hebben voor het herstellen van een deel van het plafond van het grote terras, was niet bekend bij de heer Balzy.

Tevens melde hij dat een verzoek om een schotel te plaatsen niet gehonoreerd zal worden in de algemene vergadering van de vereniging van eigenaren. het zou de eerste zijn en men wil dat niets de gevel ontsiert. Maar ja een moet de eerste zijn en als je niet vraagt gebeurt er helemaal niets.

na anderhalf uur stonden buiten met een hevige jeuk en bulten aan onze onderbenen. het bleek dat er vliegen zaten die ons behoorlijk gestoken hadden. We gingen dus met een extraatje weg. We zijn gelijk nog wat bij Casa gaan kopen en hierna naar huis gegaan, want onze franse vrienden zouden op bezoek komen. Zij zouden de eerste gasten zijn die we in ons appartement zouden ontvangen.

Tijdens het bezoek van onze vrienden kwam de Crémaillère te sprake en wat we daar moesten serveren. Het bleek dat we behoorlijk wat moesten gaan kopen maar dat was voor de volgende dag om dat te gaan doen. tevens hebben we aan ze gevraagd of ze de vorige bewoners wilden bellen betreffende het feit dat de Syndic niets afwist van de € 500,-- die er betaald zou zijn voor het opknappen van het plafond van het grote terras. We hebben ook met onze vrienden gesproken over de vervanging van onze schuifpuien en rolluiken. Bij Castorama loopt een aktie waar je korting en subsidie krijgt. Onze franse vriend Francois zou maandag met mij meegaan om bij Castorama te gaan kijken en mogelijk een afspraak te maken.  Ook zou hij helpen om nieuwe sloten te halen en te plaatsen. Onze vrienden denken dat we de vorige bewoners beter niet kunnen vertrouwen. ze denken dat ze nog een bos sleutels achter hebben gehouden.

Onze vrienden stelde ook voor om ergens wat te gaan eten. Ze hadden laatst een leuke eettentje gevonden waar alleen de lokale bevolking kwam. We zijn daar naar toe gegaan en hebben heerlijke couscous gegeten. Echt iets om te onthouden om later weer eens naar toe te gaan.

Vrijdag 4 september hebben we de boodschappen gedaan en 2 pizza's besteld bij onze vertrouwde pizzaboer voor de Crémaillère. Er was ook gebeld om een afspraak te maken, op maandag 7 september in de middag, om te kijken naar ons antenne signaal voor de tv en ook de bezorger van de tuinmeubelen heeft gebeld maar helaas, zoals we al verwacht hadden, komen deze pas 8 september. Het is niet anders. de rest van de dag hebben we heerlijk in ons appartement doorgebracht en genoten van het heerlijke weer net zoals onze hond die alles in de gaten hield. Het was inmiddels niet zo warm meer. het was nu ongeveer 27 graden.  

Zaterdag 5 september was het dan zo ver. Vandaag zou ons appartement ingewijd worden door de Crémaillère die van 16 uur tot 19 uur zou duren.

Maar eerst zou Joseph, de man van de renovatie, komen kijken hoe de afzuigkap in de keuken geplaatst diende te worden. Hij kwam weliswaar 3 kwartier te laat en zag heel veel beren op de weg. De onderkant van het kastjes diende verwijderd te worden om de afzuigkap in het kasje te kunnen plaatsen en daar had hij geen rekening mee gehouden. maar het lag allemaal aan anderen dat dit gebeurd is en niet aan hem. vrijwel alle bovenkastjes dienden eerst eraf gehaald te worden en at zou 2 dagen werk betekenen. Het was erg teleurstellend en nadat hij weg was gegaan bleven we met een kater zitten.

Hierna zijn we heerlijke naar kan gegaan met de bus. We wilden op de brocanterie markt een kaart kopen. We hebben een hele bijzondere gevonden. Het is een kaart van vroeger van de plek waar nu het appartementencomplex staat. Heel erg leuk dat we deze kaart hebben gevonden. Hierna heerlijk koffie gedronken en Rue Antibes ingelopen waarna we terug zijn gaan lopen langs de zee naar ons appartement. Er stond een hele harde wind die uit het zuiden kwam. Deze word de Tramontana genoemd en komt helemaal van de Pyreneeën vandaan.

Eenmaal thuis zijn begonnen aan de voorbereidingen van de hapjes en de salades voor de Crémaillère. We waren ruimschoots op tijd klaar en rond 16:00 kwamen onze eerste gasten waarna de anderen snel volgden. Het was heel erg gezellig en duurde langer dan gepland. Iedereen was vol lof over het appartement. Onze vriend en de vader van Pascale hebben naar de keuken gekeken voor de plaatsing van de afzuigkap. Zij waren van mening dat alleen de onderkant van het bovenkast eruit gezaagd diende te worden waarna de afzuigkap geplaats kon worden. Dat was ook onze mening. Pascale kwam met de mededeling dat Joseph € 200,-- wilde hebben voor het plaatsen van de afzuigkap. dat zullen we nooit doen. het is zijn fout dat het het meer tijd kost. als hij de handleiding had gevolgd was het maar een paar uur werk. we hadden het helemaal gehad met Joseph. een behoorlijke afknapper was maar we lieten het feest hierdoor niet bederven. het was heel gezellig en leuk. nadat de visite was verdwenen was ons huis officieel ingewijd en konden we gaan genieten................   

Zondag 6 september was echt een rust dag. We hebben de hele dag genoten en uitgerust van alle werkzaamheden die we hadden verricht. We hebben alleen schoongemaakt en de vloeren weer aangeveegd en gedweild en de strijk gedaan. We hadden nog veel over van de vorige dag waardoor we geen boodschappen dienden te halen. Verder de dag ontspannen met lezen en fietsen doorgebracht.

Maandag 7 september was Francois om 10:30 uur aanwezig om naar Castorama te gaan.  We hebben daar een afspraak gemaakt om de een offerte te laten maken voor nieuwe schuifpuien en rolluiken. Er zou gebeld worden om een afspraak te maken om de maten op te meten. Verder hebben we nog sloten en andere spullen gekocht. Bij het appartement gekomen heeft Francois de nieuwe sloten er in gezet waardoor alleen wij en onze vrienden, die de reservesleutels hebben erin kunnen. Dat geeft wel een veilig rustgevend gevoel.

Dinsdag 9 september was de dag dat het terras set en de eettafel stoelen bezorgd zou worden. De bezorger die de vorige week had gebeld, zei dat we de eerste zouden zijn waar hij vroeg in de ochtend zou bezorgen. En inderdaad vroeg was het.

Om 8 uur s'ochtends ging de bel en de bezorger stond voor de deur. Hij wilde via de parkeerplaats gaan lossen maar daar was zijn vrachtwagen te groot voor. Dit betekende dat alles weer de trap op moest aan de voorkant. Gelukkig hadden we voor aluminium meubels gekozen waardoor de pakketten niet zwaar waren. Gelukkig was alles binnen 15 minuten boven in ons appartement en daar begon weer het uitpakken uit het karton. Waren we net van het karton af kregen we weer verpakkingsmateriaal. maar goed dat we nu een pas hadden van het milieupunt de Smed. Deze zou goed van pas komen. Na het uitpakken moest het terras set in elkaar gezet worden maar daar hadden we inmiddels ervaring in gekregen. Voor 10 uur was alles in elkaar en konden voor het eerst koffie drinken op ons kleine terras in ons nieuwe terras set. de eetkamerstoelen dienden alleen ontdaan worden van hun verpakkingsmateriaal waarna we ze aan de eettafel konden zetten.

In de middag is de kelder ontmanteld door bijna alle planken, haken en andere dingen die aan de muren hingen te demonteren zodat het op een nader moment weggegooid kon worden. Dit gaf veel extra ruimte in de kelder.

Later in de middag kwam de man die de maten zou opnemen voor de schuifpuien en de rolluiken in opdracht van Castorama. De man heet Xavier le Sanne en zei dat Castorama alleen standaard rolluiken kan leveren en dat hij zelf ook rolluiken leverde die op maat gemaakt konden worden. Hij zei ook dat hij binnen 3 dagen een offerte zou uitbrengen en Castorama zou dat later doen voor de schuifpuien. Dit jaar is het interessant om de werkzaamheden te laten uit voeren, omdat er een subsidie gegeven wordt op renovaties die energiebesparend zijn. Je betaald dan in plaats van 20% BTW (TVA) maar 5,5% BTW (TVA) zowel op het plaatsen en het materiaal.  

Op woensdag 10 september hebben we, het karton van de terras meubels en de planken uit de kelder, naar de Smed gebracht. Hierna zijn we doorgereden naar Antibes en hebben we de beep voor de parkeerplaats gekocht. het bleek dat degene die we hadden gekregen van de vorige eigenaren een kloon was. Deze werkt gewoon maar als de code veranderd dan dien je deze handmatig aan te passen. We wilden ook een extra beep voor de voordeur maar er werd gemeld dat we deze bij de syndic moesten kopen. Vreemd dat de heer Balzy dat niet wist. Op de terugreis kwamen we toch langs de syndic zodat we daar even langs zijn gegaan. Ze deden moeilijk, omdat officieel donderdagochtend spreekuur is. Maar na het een en ander uitgelegd te hebben keken of ze nog een beep hadden. deze was niet aanwezig maar zou naar Nederland gestuurd worden.

Donderdag 10 september was de dag dat we helemaal niets meer hadden. We konden hierdoor heerlijk naae Cannes lopen en daar koffie drinken. We hebben heerlijk gelopen in Rue Antibes en we hadden gehoopt dat we boten /jachten beurs konden komen maar daar moest je een badge voor hebben. er bleek namelijk een jacht te liggen van 46+ meter lang en 28 miljoen euro duur. dat hadden we wel van dichtbij willen zien. maar helaas was alles goed afgeschermd. Zo konden we heerlijk op de boulevard zitten op de blauwe stoeltjes, die daar door de gemeente zijn neergezet. We waren niet de enige op de boulevard maar dat is ook de charme hiervan. Je hebt ook een schitterend uitzicht op het oude Cannes de Suquet.

Vrijdag 11 september was een dag van inpakken van onze spullen die we mee wilden nemen naar Nederland. Dit was aanzienlijk minder dan dat we mee hadden genomen. Wat we wel mee teruggenomen hebben zijn twee dezelfde lampen die we niet zouden ophangen. We kunnen deze in ons huis in Nederland gebruiken. We hebben nog schoongemaakt en de laatste boodschappen gedaan. we zouden om 4 uur s'ochtens zouden we naar Nederland vertrekken, dus dat betekende vroeg naar bed. Maar voordat we dat deden hebben we nog heerlijk op ons terras gezeten en lekker onze rust genomen.

Het afscheid is minder moeilijk te meer we nu terug kunnen komen wanner we willen.

Doordat we beide om 2 uur wakker waren hebben we besloten om uit bed te gaan. Hierdoor konden we om 3 uur in de ochtend vertrekken. We hebben nog alle stekkers uit de stopcontacten gehaald, het gas afgesloten en als laatste hebben we de hoofdschakelaar uitgezet waardoor er geen elektriciteit meer was. Hierna de sleutel in het slot van de deur gedaan en de deur dicht gedaan en twee sloten omgedraaid. Dit was het einde van onze reis naar een appartement en de inrichting er van. Maar er zullen nog vele momenten komen dat we er zullen zijn maar dan kunnen we gaan genieten.

Al hoewel we in december terug zullen moeten komen als we beslissen de rolluiken en schuifpuien te vernieuwen.