Het chateau de la mer van La Bocca
Op de locatie van het toekomstige Château van la Bocca, bestond in 1815, alleen een kruitmagazijn en een wachthuis. In 1847 verwerft de rijke Engelse Eerwaarde Henri Belmont Syms Chaudon, land van de dames van Chaudon die het van hun vader hadden geërfd. Het was een bescheiden huis.
Met de aankoop van de omliggende grond, groeide de architecturale betekenis ervan. In de tuin werd een kanaal, een heuvel, een eiland en een kunstmatige rots gecreerd door twee tuinarchitecten t.w.: Nabonnand en Riffaud, Hierdoor kwam de tuin in de voorhoede van het avant- garde tijdperk. Gilbert Nabonned zou er de eerste Acacia Dealbata geplant hebben (mimosa afkomstig van zuidoost Australia in New South Wales).
Drie jaar later, werd het kasteel gekocht door Baron van Adelswärd, ambassadeur van de koning van Noorwegen en Zweden. In 1860 wordt het aan Madame de Rozière of Rosière, geboren prinses Marie Louise van de Isnards, verkocht. Soms werd het verhuurd, tijdens het winterseizoen, waar het kasteel illustere gasten verwelkomde zoals: graaf Tolstoj en zijn familie.
Door de aanleg van PLM spoorlijn in 1863 wordt het eigendom gescheiden van de rotsachtige helling waarop, bijna ' een eeuw later, mevrouw Traversac Deliquaire het huisje zal bouwen dat bekend zal staan als "Roches Rouges". Door de architect uit Nice ,Louis Serelle, wordt een middeleeuwse gebouw nagebootst. Het midden wordt gevestigd in een ommuurde tuin. Het land van het Chateau werd doorkruist door de spoorwegen en de boulevard.
In 1868 is de nieuwe eigenaar van het kasteel van La Bocca Baron John George Tellemach Sinclair, lid van het Engelse Parlement. Hij vergroot het domein van het Château door gotische elementen toe te voegen. Hij creeërde grote schietgaten en mezekouwen (vierkante werpgaten om aanvallers te belagen die onder deze uitbouw kwamen). In het noorden: een ingang waar aan de rechterkant
een aantal ruime kamers met gelambriseerde muren en op het plafond cassettes. Tevens waren er een balzaal, een salon en een rookkamer. Links van de ingang, verbindt een lift de twee verdiepingen. Het water van de bron voedt de waterreservoirs.
In 1893 behoort het domein tot de barones Athénaïs Hoffmann, vrouw van een rijke Amerikaans
bankier. Zij vergroot het landgoed met grond, gekocht van het bedrijf PLM en in het oosten van Ms. Mandi (familie Barthélemy). Tevens verrijkt ze het met meubelen en decoraties.
Op 15 februari 1882 waren op uitnodiging van de Baron Athénaïs, de Prins van Wales en vele andere leden van de internationale aristocratie, aanwezig in de kerk van Sainte-Marguerite. Er werd een trouwplechtigheid gehouden van de mooie Médora Marie von Hoffmann met Antoine de Vallombrosa , markies de Mores, wat een weelderige ceremonie was. de koetsen van de bezoekers en hun koetsiers en personeel vormden een gevarieerde stoet van de spoorburg tot de kerk.
Na de dood van hun ouders, de barones in 1893, en de Baron in 1909, wordt Marie Medora op haar beurt eigenaar van het domein. Haar man, de markies van Mores overleed op 8 juni 1896 doordat hij werd vermoord. Vanaf deze datum woont ze in het château. Na haar dood op 3 December 1921, nemen haar kinderen: de hertog Louis Manca van Vallombrosa, Graaf Paul de Vallombrosa en Louise Athénaïs getrouwd met een Zwitserse schilder Paul de Groffenried het domein over.
Binnen het domein is de Villa Cottage te vinden, dat lijkt te hebben toe behoord aan de zuster van Marie Médora, Pauline, echtgenote van de Duitse Baron Ferdinand de Eturn. In 1922 is deze villa, in surseance van betaling geplaatst.
Het werd opgemaakt voor de verkoop op een openbare veiling voor liquidatie. De poster beschreef het als volgt: een twee verdiepingen tellende villa met 10 kamers, een eetkamer, keuken, badkamer. De eerste verdieping is voor het gebruik van personeel. Er is een gemeenschappelijk gebruik van de garage, stallen, schuur.
Al zeer snel zijn de nakomelingen van Marie Médora niet geïnteresseerd in het eigendom en in 1928 werd de boedel verkocht. In 1937, zijn de personen niet in staat Fr 1.500.000,-- op te leveren. Doordat het Château bezwaard was met zware hypotheken verviel het in een ruïne. Tot grote spijt van de gemeente moest het gebouw gesloopt worden wat en grote blikvanger voor een musea van Cannes geweest zou zijn.
In de heftige jaren van 1939-1945, werd de ruïne van het Château een kamp: de Italiaanse bezettingstroepen betrokken een blokhut op de rotsen, de Duitsers installeerden hun generatoren.
In 1942 werd het eigenschap verkocht op een veiling voor Fr 660.000,--.
In 1944 werd er een een camping gesitueerd door de gastheren. Het volgende jaar werd er een school van vijf klassen gevestigd in het westelijke deel en aangekocht door de stad. In 1957 werd er op een veiling het laatste deel van het Park verkocht waarop het oude Château stond.
In 1964 begon het bedrijf civiele Immobiliere du Château de la Mer met de bouw van een huizenblok
op het terrein bekend als ‘Parc du Chateau’. De architect uit Cannes is, Mr. Lafond. De brug is bewaard gebleven na de betaling van een vergoeding aan de SNCF.
Het complex is voltooid in juni 1967 en het bestaat uit twaalf verdiepingen. Door het hoge silhouet aan de horizon was er een tijd een probleem hierover. Op het gebouw installeerde men de sirene van de Suquet, wat het hoogste punt is. Ten tijde van de aanleg van de parkeerplaatsen van het gebouw ‘La Licorne’ verdwenen de stallen. In 1992 is er in het Park een school gebouwd.
Het enige wat overgebleven is van het Château van La Bocca is de conciërgerie in roze zandsteen van de uitlopers van het Esterel. Zelfs de brug, die de residentie van het Château de la Mer met een van de terrassen in de rotsachtige helling van de oever verbonden, werd gesloopt.
Gelukkig is het Parc du Chateau aangeboden door de Marquise de Mores aan de stad,
voordat de financiële perikelen van de familie begonnen. Het is gerenoveerd in het begin van de jaren 1960, het plein krijgt de naam van Mores en in het noordwestelijke deel wordt een oude kamferboom bewaard. Het voormalige landgoed van het Château van la Bocca beslaat een grote van 28.000 vierkante meter. Hier vind je nu: Het plein van Mores, De conciergerie, Het Château de la Mer, het parkeerterrein van La Licorne, De school in het park.